
Hayatın her anını onunla yaşayıp,onun özlemiyle acıyı tatlıyı yaşayıp yine onun özlemiyle hayatın umursamazlıklarına aldırmayıp onu yanında, yakınında hissetmektir..Onu kendinden bir parça olarak görmek hatta canından çok sevmek.. Bütün özlemlerini dindirmek hasreti bir an olsun unutmak için, o güzel sesini duymak için,sırf bir gülüşünü duymak, mutlu olduğunu bilmek bile kendi yaşamındaki sıkıntıları, olumsuzlukları unutturmaya yetmesidir..
Sevginin kutsallığı budur.Budur inanmak sevginin yüceliğine,budur sevgiyi doyasıya yaşamak.
Hani bir buket çiçek alırsnız çiçeği suya koyduğunuz zaman odaya her girdiğinizde onun kokusunu alırsınız aslında aldığınız çiçeğin değil sevdiğinizin kokusudur,ne zaman çiçeğe baksanız onu hatırlarsınız çiçek zamanla solup gider..Çiçeği atamassınız kurumuşta olsa saklarsınız..Çünkü o kurumuş çiçekte ondan bir parça vardır,bir anı vardır..onun eli değmiştir çiçeğe.. Çiçeğe her baktığınızda o canlılığı gelir aklınıza çiçek zamana yenik düşüp kurusada siz onu hep ilk günkü gibi görürsünüz ve hala o koku üzerindedir
Sevgide,aşkta böyledir bence.. Zamana aldırmadan,Kilometrelere aldırmadan,özleme aldırmadan hiç eskimeden ve ilk günkü gibi aşkı yaşamak ve sevmektir...
bence cok icten cok duygulu bir siir yuregine saglik gercekten cok duygulandim
YanıtlaSil